W mojej pracy posługuję się zdrowym rozsądkiem dopasowując metodę do potrzeb i możliwości studentów. Jestem ogromnym zwolennikiem harmonijnego rozwijania wszystkich umiejętności językowych z naciskiem na komunikację. Uważam jednak, że w przypadku osób dorosłych, w polskich warunkach (2-4 godziny tygodniowo, po których zazwyczaj następuje przerwa w obcowaniu z językiem) stawianie na metody podobne do nabywania języka w sposób naturalny (akwizycji), tak jak to się dzieje w przypadku pierwszego języka, daje ostatecznie gorsze rezultaty niż dobrze przygotowane i przeprowadzone lekcje, w trakcie których nauczyciel stara się jak najwcześniej pokazać uczniom jak działa system danego języka i zachęcić ich do zabawy tym językiem poprzez świadome tworzenie treści, które chcą wyrazić.

 

Kładę także nacisk na posługiwanie się ładnym i poprawnym językiem, ponieważ uważam, tak jak jedna z moich byłych studentek, że „poprawność i stopień biegłości posługiwania się językiem bardzo wpływa na sposób, w jaki jesteśmy postrzegani przez innych w tym obcokrajowców”. Z tego również powodu, jeżeli tylko zachodzi taka potrzeba, zwracam uwagę na umiejętność poprawnego przekładu na język ojczysty, co obecnie nie jest tak oczywiste, jak by się to mogło wydawać.

​

Podsumowując, nie jestem w stanie zagwarantować cudu w krótkim czasie. Umiejętności takie jak mówienie i rozumienie ze słuchu wymagają czasu i solidnej pracy ze strony studenta. Mogę natomiast obiecać ciekawe i interaktywne zajęcia bazujące na indywidualnym podejściu i zaangażowaniu prowadzącego, interesujących książkach renomowanych firm wydawniczych oraz materiałach własnych, co w rezultacie da wiedzę pozwalająca na bezproblemowe zdawanie egzaminów, a co najważniejsze wiedzę, która nie zniknie kilkanaście miesięcy po zdanym egzaminie. Jest to nie tylko moje zdanie, ale przede wszystkim byłych uczniów, którzy korzystają z dobrodziejstw znajomości języka wiele lat po zakończeniu nauki.